Rozmarné Léto (Ένα Καπρίτσιο το Καλοκαίρι, 1967)

Ηδεύτερη μεγάλου μήκους δουλειά του Jiri Menzel έρχεται το 1967, ένα χρόνο μετά τη διεθνή επιτυχία του Ostre Sledované Vlaky (Ο Άνθρωπος που Έβλεπε τα Τραίνα να Περνούν). Αυτή τη φορά ο Menzel θα επιλέξει να μεταφέρει στη οθόνη το Rozmarné Léto (Ένα Καπρίτσιο το Καλοκαίρι), του avant-garde συγγραφέα και σκηνοθέτη, Vladislav Vancura που γράφτηκε 40 χρόνια πριν. Η ταινία κέρδισε το μεγάλο βραβείο στο Φεστιβάλ του Karlovy Vary τη χρονιά της Σοβιετικής εισβολής.

Κεντρικοί ήρωες είναι τρεις μεσήλικες φίλοι, ο Antonín (Rudolf Hrusínský) ιδιοκτήτης ενός παραποτάμιου λουτρού, ο κληρικός Roch (Frantisek Rehák), και ο στρατηγός Hugo (Vlastimil Brodský). Περνάνε τις ώρες τους στο ποτάμι, κολυμπώντας, πίνοντας, καπνίζοντας και φιλοσοφώντας για τα πάντα. Το ιδιαίτερο, λόγω βροχών, καλοκαίρι τους θα διαταραχτεί ακόμα περισσότερο όταν στην περιοχή τους φτάνει ο ακροβάτης και μάγος Arnostek, που υποδύεται ο Menzel, μαζί με την νεαρή και όμορφη βοηθό του, Anna (Jana Drchalová). Αναπόφευκτα η προσοχή και των τριών θα στραφεί στην Anna, και θα προσπαθήσουν να την κατακτήσουν.

Η ταινία του Menzel είναι φαινομενικά μια ελαφριά ρομαντική κωμωδία που δεν ξεχνά τα στοιχεία της φάρσας και αποδίδει με ευαισθησία τις κωμικές καταστάσεις που περνάνε οι τρεις φίλοι. Χαρακτηρίζεται από το υποδόριο και πικρό χιούμορ και διατηρεί μια έντονη ποιητική διάθεση που ευτυχώς δεν χάνεται στη μετάφραση. Μέσα στην απλότητά της καταφέρνει, να είναι μια πολιτική αλληγορία. Τα τρία βασικά μέλη της αστικής τάξης, επιχείρηση, θρησκεία και στρατός, διακωμωδούνται δηκτικά όταν η ρουτίνα τους ταραχτεί από την έλευση του νέου. Ο ξεχωριστός Τσέχικος λυρισμός της εξοχής, αποδίδεται εξαιρετικά από τη φωτογραφία του Jaromír Sofr. Όλη η αισθητική άλλωστε, είναι ένα ξεκάθαρο homage του Menzel στο Une Partie de Campagne (1936), του Jean Renoir, που αποτέλεσε, για τον ίδιο, την πρώτη του μεγάλη κινηματογραφική εμπειρία.